Ağaçların Sessiz Dili
Eposta :

Ağaçların Sessiz Dili

Rüzgârda titreyen bir yaprak, sessiz diliyle diğerine fısıldar gibidir. Her dal, her kök görünmez bağlarla birbirine bağlıdır; her canlıya gücünü ve dayanışmasını hatırlatan sessiz bir iletişim ağı vardır. Yaprakların rengi, dokusu, titremesi ve duruşu, sessiz birer mesaj gibidir; kimi zaman hüznü, kimi zaman sevinci, kimi zaman da dayanışmayı anlatır. İnsanlar da uzun yıllar boyunca bu sessiz dili gözlemlemiş ve kendi yaşamlarına uyarlamayı öğrenmişlerdir. Anadolu’da “ağaç korkutma” diye bir gelenek vardır: Verimi düşen ağacın yanına gelip baltayı havaya kaldırarak “Ya yeşerir meyve verirsin ya da seni keserim” denir. Bu söz, ağaca gerçekten zarar vermek için değil ağacı canlandıracağına inanılan bir ritüel olarak kullanılmıştır. Büyüklerimiz, doğayla bu tür sembolik yollarla iletişim kurmayı denemiştir.

Anadolu geleneğini bilimsel bir perspektifle birleştirecek olursak, Çevre Bilimci Suzanne Simard, yirmi yıl önce doktora tezi üzerinde çalışırken önemli bulgulara ulaşmıştır. Ana ağaçların kendi tohumundan olan fidanlara çok daha fazla karbon gönderdiğini, hatta kendi kök gelişimini engelleyerek onların daha iyi gelişmesini sağlayacak alan bulmalarını sağladığını gözlemlemiştir. Yine, ağaçların hasta ve zayıf olanlara kökleriyle besin transferi yaptığını ve zararlı böcek istilasında diğer canlılardan yardım talep ettiğini keşfetmiştir. Velhasıl, doğada tek başınalık yoktur; ağaçlar hasta ve zayıf olanlara destek olur, tehlikede birbirini uyarır. Sanki evhamları, elemleri, hatta annelik hisleri varmış gibi. Daha bilmediğimiz nice duyguları vardır, kim bilir…

Sararan bir yaprağı gördüğümde artık endişelenmiyorum. Onlara bir şey olmasından korkmak yerine, acılarını hissettiğimi ve onlarla bu acıyı paylaştığımı bilmelerini istiyorum.

Bir ağaca dokunduğunuzda veya uzaktan sevgiyle izlediğinizde, onun size bir şeyler anlatmak istediğini hissedebilirsiniz. Ne dediğini anlamasanız da, kalbinize vuracak ritimler içinizi ısıtır. Ve işte o an anlarsınız ki ağaçların sessiz bir dili vardır. Doğanın bu sessiz öğretileriyle buluştuğunuzda yaprakların titremesi, köklerin sessiz dayanışması, ruhunuzda bir bahar yaratır.

 

Tuba KAYNUN - Bingöl