MAZİ KOKULU TİRE
Eposta :

MAZİ KOKULU TİRE

Bir zamanlar

Telli nalınlar ile gidermiş gelin kızlar hamama,

Ayaklarına yaktıkları çiçek desenli kınalarıyla.

Ceplerinde taşıdıkları yiğitliği de alıp yanlarına

Körüklü çizmeleri ile dağlarda gezinirmiş zeybekler

Başlarında sevdikleri kızın onlara işlediği kefiyeleriyle

 

Soğuk kış gecelerinde Tire

Keçeden yaygıların üzerine otururken

Ulu Pelit Ağacı efsanesi dilden dile dolanırmış

Girermiş dizeleri kulaklara

Çıkarmış gözlerden yaş olarak

 

Yorgancı amcalar sanatlarını çizermiş soğuk kış gecelerine

Üzerine örtünüp sımsıkı sarınsın da insanlar üşümesin diye.

Bakır kaplar, kaynamaktan sıkılıp kararınca

Kalaycı amcaları ziyarete gider

Parlayıp geri dönerlermiş evlere.

Semerci renk renk semerler ile süslermiş eşekleri,

Urgancılar sımsıkı ipler yaparmış kolay kolay aşınıp kopmayan

Evden kaçıp kaybolmasınlar diye.

 

Bazı sabahlar tak tak kenbabı ile başlayıp güne

Bağda bahçede çalışıp da

Kazanılan para ile pazar ekmeği alıp eve getirirmiş babalar

Salça ve sadeyağ sürülüp verilirmiş oynayan çocuklara.

 

Çelik çomak, saklambaç, körebe sonrası

Yorgun düşen çocuklar masalın sonunda düşen üç elmayı yetişemeden

Dalarmış uykuya.