HER ŞEY SENDEN

Her gün evden çıkıp okula giderken gözlerimden akan gözyaşlarım, öğretmenler odasının kapısını açtığım zamana kadar akmaya devam ederdi. Sivas İmranlı’daki soğuk yüzündendi bu gözyaşları. “Ey okul ben geldim.” dercesine devam ederdi. Bilirdim akan yaşlar, kalbimdeki heyecan, umut ve sevgimi ifade eden söz yaşlarıydı.

Her dokunduğum çocuktan güç aldım ve bu mesleğin ilk günlerinde söz verdim kendime, öznesi çocuk olacaktı mesleğimin. Nereden bilirdim ki mesleğim hayatım olacaktı. Öğretmenlik bilmediğim yaşantıları öğretti bana. Öğretmen olmanın yanında öğrenen oldum ben, o yüzdendir öğrenmeye olan aşkım, inancım, umudum… Her okul, her aile, her çocuk, her öğretmen beni hep besledi. Çocuklar yaşam enerjim oldu. Öğrettikçe öğrenmek, aynı zamanda öğrettiklerimin davranışa dönüştüğünü görmek beni hep güçlü kıldı. Öğrenen öğretmen olmanın zaferiydi bu.

Öğretmenlikten okul müdürlüğüne geçiş yaptığımda “Nasıl yaparım?” korkuları ile başladım yeni görevime. Öğretmene eşlik etmek, çocukların mutluluğuna eşlik etmek, üzüntüsüne eşlik etmek, hayatlarına eşlik etmek, oyunlarına eşlik etmek yeni görevimin tanımlarıydı.Müdür olmak farklı kıldı öznesi çocuk olan felsefemi. Meslek hayatımdaki ilkler beni hep heyecanlandırdı.Cezaevinde ilk anaokulunu açmak, hastane okulunda ilk anasınıfını kurmak, adliyelerde ilk anaokullarını açmak... İlkleri yaparken yaşadığım heyecan ve o heyecanın bana yaşattığı unutulmaz anılar. O anıların kahramanları, çocuklarım.Yıllar sonra bir sınav görevinde karşılaştım gencin biriyle. “Siz anaokulu öğretmeni misiniz?” sorusuna “Evet...” diyebildim. Gözlerine baktım. Gözlerinde otuz beş yıl önce kendimde gördüğüm heyecanı gördüm. Genç arkadaşlarıma ilham kaynağı olmak, onlarla tecrübelerimi paylaşmak, öznemiz çocuk olduğu için aynı öznede buluşmak…

Ne çok şey kattın bana öğretmenlik... Kendime olan güvenim ve meslek aşkım 16 farklı ülkeden aldığım ödüllerle taçlandı. Öğretmenime hayran olup öğretmen olmuştum, şimdi ben de başkalarına örnek olabildiğim için mutluyum.

Her gece şükür ile yattığım yatağımdan “Bugün çocuklarımla neler yapacağım?” heyecanı ile kalkıyorsam, mesleğime olan aşkımdan.Öğretmenlik, beni ben yapan yegâne şey. Daha ne isterim ki hayattan, sadece binlerce şükür… Şükürler olsun öğretmenim.

 

Arzu ARSLAN | Okul Öncesi Öğretmeni | Şehit İbrahim Yılmaz Anaokulu