Sayı 1, Kasım 2023 - GÜNEŞ BATMAYACAK
Bir Anadolu köyünde doğmuştu Güneş, Bir Güneş ile parlamıştı dünyam, Güneş öğretmen, İlk öğretmenimdi benim. Uzak diyarlardan kalkıp gelmişti, Işık olmak için bizlere, Sadece okuma yazma öğretmedi
Devamını Gör..
Bir Anadolu köyünde doğmuştu Güneş, Bir Güneş ile parlamıştı dünyam, Güneş öğretmen, İlk öğretmenimdi benim. Uzak diyarlardan kalkıp gelmişti, Işık olmak için bizlere, Sadece okuma yazma öğretmedi
Devamını Gör..
Öğretmenlik yapmak ile öğretmen olmak arasında fark var diyor Doğan Cüceloğlu. Ve öğretmenliği “bir cana dokunmak” olarak tanımlıyor. Akademik tanımlar bir yana meslektaşlarımızın da yüzlerce farklı tanımı olabilir. Nasıl tanımlanırsa tanımlansın öğretmenlik duygusal boyutundan soyutlanamaz, salt bir bilgi aktarma aracı olarak görülemez ve standartlara sığdırılamaz. İşimiz insandır çünkü. İnsanın kişiliği ise tıpkı parmak izleri gibi eşsizdir. Her insan kendi mizacıyla doğar, ailesinin ve çevresinin etkisiyle şekillenir. Dolayısıyla sınıfınız bir çiçek tarlası gibi rengarenktir. Ve siz o rengarenk çiçeklerin her birine ayrı ayrı eğilmek zorundasınız.
Devamını Gör..
"Yerebatan” adlı bu şiir ile başlamıştı her şey. 2017 senesi İstanbul Bahçelievler Cumhuriyet Anadolu Lisesinde, Millî Eğitim Bakanlığı bünyesinde kurulmuş ilk Yaratıcı Yazarlık Kulüplerinden birinin temelleri atılıyor, hevesli öğrenciler birer birer kulübe kaydolmak için sıraya giriyorlardı. Tam o sırada eski İstanbul beyefendilerini andıran duruşuyla genç bir adam kapımızı çalmış, kendini tanıtarak 11-D’de okuduğunu belirtmiş ve solda gördüğünüz bu şiirini okumak istemişti. Kendisine verdiğimiz izin üzerine şiirini okumuş ve sınıfta bulunan biz öğretmen ve öğrencileri kendisine hayran bırakmıştı.
Devamını Gör..
Sabah telaşı, saate bakmak, çıkarıp bir de telefondan kontrol etmek, dakikalarla yarışmak, nefesinin göğsünde bir yerlerde takılıp kalması, işe ilk adım, küçük bir rahatlama, yeni mücadelelere bir kapı aralama... Elektronik ekranlar, klavye sesleri ve dışarıdan gelen seslerle beraber beynimden hiç çıkmayan bir uğultu… Sanki bu uğultuyla doğmuş gibiyim. Sahi ben çocukken, sokaklarda sek sek oynarken de var mıydı bu uğultu? Bilmiyorum, bilemiyorum, bu uğultudan düşünemiyorum, düşleyemiyorum da... Köşede duran çiçekler de rahatsız tüm bu seslerden, ara ara onlarla konuşurken de bölüyor sohbetimizi bu sesler.
Devamını Gör..
İletişimde gülümsemenin gücünü bilir ve kullanırdık. Peki ya insan, sesiyle gülümser mi? Daha doğrusu gülümsemenin sesi duyulur mu? Duyuluyor işte. Ben duyuyorum mesela. Hepimiz için pandemi dönemi çok zordu elbette.Fakat benim için aynı zamanda bazı duyguların da keşfedilme süreciydi. İnsan sevgisi, özlemi… Sevginin sesi olur mu peki? Onun da olur gülümsemeye eşlikçi.
Devamını Gör..
Yaşamak, yazmak ve okumak varoluşsal bir eylemdir.İnsan doğumuyla ölümü arasında kendini bulmak ve gerçekleştirmekle mükellef bir varlık. Diğer tüm canlılar içgüdüsel bir yaşam sürerken insanoğlu içgüdüsel yanları dışında bilgiyi üreten, geliştiren ve bir sonraki nesle bunu yazı ve sözle aktaran bir varlık. Hal böyleyken yaşamak insanoğlu için başlı başına bir meseledir.
Devamını Gör..
Her gün evden çıkıp okula giderken gözlerimden akan gözyaşlarım, öğretmenler odasının kapısını açtığım zamana kadar akmaya devam ederdi. Sivas İmranlı’daki soğuk yüzündendi bu gözyaşları. “Ey okul ben geldim.” dercesine devam ederdi. Bilirdim akan yaşlar, kalbimdeki heyecan, umut ve sevgimi ifade eden söz yaşlarıydı.
Devamını Gör..
Ölümle ayrılığı tartmışlar, elli dirhem fazla gelmiş ayrılık. Her ayrılık erken değil mi vakti belli olsa da? Bugün; anadan, babadan, kardeşten ve vatandan ayrılma günü. Geride kalanlara ve yeni başlangıçların henüz tanımadığım gizemli şahıslarına birkaç cümle yazarak veda etmek istedim. İnsan hayatında bazı kelimeler vardır ki yeri ve zamanı gelince kısa da olsa haddinden fazla anlam taşır. Bugünkü kelimelerim de aynen öyle “Hoşça kalın, Merhaba!”
Devamını Gör..
Hey gidi hırçın sularıyla paletimden taşan Karadeniz. Derin sularına biraz hüzün, güven ve kararlılık karıştırdım bugün Ve yine sarının iyimserliğinden..
Devamını Gör..
Öğretmenlik mesleği her zaman beklenmedik olaylara açıktır hele ki okul öncesi öğretmeniyseniz. Her gün sınıfa girdiğinizde bambaşka bir sürpriz karşılar sizi. Çocukların evlerinde yaşadığı mutlu anlar sizi mutlu eder, bir yeri acıyarak gelse içiniz yanar. Ağlayarak başladıkları okuldan gitmek istemedikleri zamanlar gelince ne kadar da doğru yolda olduğunuzu anlarsınız.Oyun oynamak, şarkı söylemek özgürlüğünü onlar verir size.Hele adınıza çizilmiş resimler, evlerde yapılan taklitleriniz “Ama öğretmenim öyle dedi.” cümlesi, iz bıraktığınızın ispatıdır. Derdi, tasayı sınıfın dışında bırakmaktır öğretmenlik. Bu vatana, bu bayrağa, bu millete yakışan, insanlığın vicdanını aklayan nesiller yetiştirmektir öğretmenlik. Olsun, iyi ki olmuş, var olsun, dağ olsun, daim olsun öğretmenlik.
Devamını Gör..
Bugün de dün gibi, acıların, beklentilerin, yapacakların hep aynı olacak, yine aynı güne uyanacağım sanırsın. Oysa değildir. O gün, yani 6 Şubat farklıydı. Bu fark şu anda yazılamayacak, kaleme dökülemeyecek kadar zor. O gece sabaha karşı ansızın uyandırdı o korkunç ses. Farklı odalardan birleştirdi bizleri. Kenetlendik! Ağlayarak “Baba ne oluyor?” diyen 4 yaşındaki oğluma “Kapat gözlerini oyun oynuyoruz.” demekte zorlandım. “Hayır! Hayır! Oynamıyoruz.” dedi. Deprem oluyordu. Evet, oyun olsa biterdi. Ama bitmedi. En uzun 90 saniye idi. Hemen ardındaki depreme nerede yakalandık ben hâlâ hatırlamıyorum. Dışarıda bulduk kendimizi, çaresizce yürüyorduk.
Devamını Gör..
Mavi ile yeşilin buluştuğu, güneşin denizden batıp denizden doğduğu, sahilinin şifa kaynağı siyah kumla dolduğu, Karadeniz’in incisi, gelenlerin unutamadığı şehir; Ordu’nun en büyük ilçesi Ünye. Tarihi çok eskilere dayanan bir yerleşim yeri olan Ünye, günümüzde de çevresine göre belirgin oranda fazla nüfusa ev sahipliği yapmaktadır. Bozulmamış sahilleri, yumuşak iklimi, kendine özgü çam ve çınar ağaçları, insanın iştahını açan mutfağı ve daha birçok özelliği ile cazibe ve yaşam merkezi haline geliyor Ünye.
Devamını Gör..
Doğal veya geri dönüştürülebilen malzemeleri ders materyaline dönüştürerek doğal şartlarda, basit çözümlerle, nitelikli okul öncesi eğitimi sunabilmek amacıyla okul bahçesinde Açık Hava Sınıfı modelini tasarlayıp eğitim-öğretimin günlük en az 60 dakikasını doğa ile iç içe sürdürmek. Açık hava uygulamalarının sayısını ve niteliğini artırarak çocukların tüketim odaklı değil, süreç odaklı, doğayla bağ kurabildiği ve birey olarak çevreye etkisinin farkında olduğu bir sistem oluşturmak.
Devamını Gör..
Bilir misin Buğulu vakitlerin Neden ışık hüzmelerini kaçırdığını geceden? Erimeyen bir mumu, Yıllar sonra koyarsın şamdana. Tutuşur içindeki yangınlarla, Verirsin yorgun omuzlarını..
Devamını Gör..
Bu uygulamanın temel amacı, öz benlik algılarının düşük olduğu gözlemlenen bir meslek lisesi öğrenci grubunun hem yabancı dil öğrenmenin güçlüğüne dair geliştirdikleri ön yargıları kırmak hem de Türkiye’nin yabancı dil yeterliliğini yükseltecek ideal bir yabancı dil öğrenme senaryosu ortaya koymaktır. Proje, İngilizce dört duvar arasında değil sokakta öğrenilir düşüncesine dayanır.
Devamını Gör..
Batan güneşin gökyüzüne yayılan renkleridir hayat, Bazen öylesine rengârenk bazen de siyah beyaz. Hızlıca geçen bir trenin içinde seçmek istersin gördüklerini, Yakalamaya çalışırsın, yapamazsın.
Devamını Gör..
Bir sevdadır öğretmenlik, Adanmışlıktır. Gönül vermektir emekten öte, Yüreğine milyonlarca yürek sığdırmaktır. Bedeni yorulsa da zaman zaman..
Devamını Gör..
ne kalır, bir ada bir insandan giderse narın kırmızı sevinci, yaprakların hevesi, gökyüzünün iyiliği kalır
Devamını Gör..
uykusuz yorgun kimsesiz ve yaşlı bir çocuktu İstanbul. bir zamanlar, kaldırımlarını nezaketle adımlarken insanlar, epeydir dizleri sızlıyor, anlaşılan yine yağmur var.
Devamını Gör..